فرو ریزید ای اشک های سوزان! با ارامش همیشگی خود فرو ریزید
و در این ریزش لحظه ای درنگ مکنید.
زمانی خانه شما دلی پرشور و سینه ای پر هیجان بود
افسوس که اکنون مسکنتان به جز گونه ای زرد و چهره ای بی فروغ نیست!
<لامارتین>
سلامشعر زیبایی بود..اما تا کی گریه و چشم بارانی
سلام
شعر زیبایی بود..اما تا کی گریه و چشم بارانی