ولی بسیار مشتاقم که از خاک گلویم سوتکی سازد .گلویم سوتکی باشد به دست کودکی گستاخ و بازیگوش .
و او یک ریز و پی درپی دم گرم خویش را در گلویم سخت بفشارد تاکه خواب از دیده آشفتگان٫ آشفته تر سازد .
بدین سان بشکند دائم سکوت مرگبارم را .....
دکتر علی شریعتی